نورآب

نوشتن خود افسانه است وقتی تنها یک نگاه یک کلام یا صدا یا خاطره ای ناساز، رقمش میزند.
خدا نور است، آب زندگی. وقتی از آب نوری بتابد همه در پی خورشید آنند؛ شاید الماسی در دل آب است. این انعکاس ماه است که بهر پلنگ عاشقی بر آب می تابد.

-آب است
-نور است
-نور از آب است. آب از نور است.
-نه... آب آب است. نور نور است. نور نباشد آب نیست
-نور نباشد آب نیست. آب نبود نور نمی تابید.
-آب نبود نور می تابید.
-آب نبود نور بر چه می تابید؟
-نور بر خود می تابید
-نور چرا بر خود می تابید؟
-چون نور بود
-نور بر آب می تابد دیگر نور نیست؟
-نور است. نور زندگی است.
-آب زندگی نیست؟
-آب زندگی است زنده به نور
-نور زندگی است. آب زندگی است؛ آب نور است نور آب
-آب نور است.نور آب

=زندگی ز نورآب, است؛
زندگی نوریست در آغوش خیس آب، چون رنگین کمان ساده ای کوتاه ولی زیباست

خسته نباشید...